De lente is in het land!

Begint het bij jou ook te kriebelen om te werken in de tuin, om bloempjes te planten en onkruid te verwijderen?

Toen ik onlangs het hiernavolgend verhaal las, vond ik het heel passend bij dit thema. Ik deel het dan ook graag met jullie.

De koppige tuinierster
De tuin van een oude vrouw zag er nogal apart uit. De achtergevel van haar huis waar de zon nooit scheen, was overwoekerd door onkruid, terwijl er amper bloemen groeiden aan de voorgevel die altijd in de zon baadde. Het bijzondere was dat het onkruid welig tierde terwijl de bloementuin er triestig uitzag met de schaarse en verwelkte bloemen.

Na een tijdje kon een buurman zich niet langer inhouden. Toen hij het oude vrouwtje zag, vroeg hij: “Beste buurvrouw, vergeef mij mijn nieuwsgierigheid, maar hoe komt het eigenlijk dat het onkruid in je achtertuin zo goed kan groeien, terwijl de bloemenperken in je voortuin er zo triest uitzien?”

De vrouw zuchtte en antwoordde: “Je hebt gelijk, buurman. Het is triest. Ik geef alle planten in mijn tuin elke dag water. Ik vul twee grote emmers en begin in de achtertuin. maar als ik daar klaar ben, zijn de emmers bijna leeg en ik geef dan de restjes aan de bloemen in mijn voortuin, want ik ben dan te moe om de emmers opnieuw bij te vullen…”

Dit klinkt misschien een beetje belachelijk, maar wij doen soms onbewust hetzelfde.
We geven het onkruid in ons leven water en vergeten de bloemen.
We geven aandacht aan één aspect, één mogelijkheid van een situatie en zien de rest over het hoofd.
Telkens wanneer we ons zorgen maken dat er iets zal gebeuren dat we niet willen of wanneer we bang zijn om iets niet te krijgen, geven we het onkruid in onze tuin water en vergeten we de bloemen.
Wanneer je piekert, gefrustreerd, angstig of verstrooid bent, wordt je aandacht slechts op één kant (of één gevel) gericht. Je vergeet dat er andere gevels, andere mogelijkheden of oplossingen zijn.

Met enkele heel eenvoudige vragen kan je direct je horizon verbreden.

Om heel bewust een einde te maken aan gepieker, zorgen of ergernissen zeg je eerst in stilte tegen jezelf: “Stop!”
Adem een keer diep in en uit.
Kijk dan om je heen en stel jezelf de volgende vragen:
1. Wat zie ik?
Merk minstens 5 dingen op die je ziet.
Denk niet te lang na, kijk gewoon eens rond. Het maakt niet uit of het een boom, een auto, een huis, een mens, de lucht… is, het gaat erom dat je bewust rondkijkt.

2. Wat hoor ik?
Merk minstens 3 geluiden op die je hoort.
Het maakt niet uit of het fluitende vogels, auto’s, stemmen van mensen of de stilte is, luister gewoon heel bewust.

3. Wat voel ik nu in mijn lichaam?
Misschien voel je spanning in je rug, jeuk aan je neus, warmte aan je voeten, kriebels in je buik… Het gaat alleen om het aandachtig waarnemen van wat op dat moment aanwezig is.

Doe deze oefening twee- of driemaal na elkaar en je zal zien dat je het gepieker kan doorbreken.
Hoe vaker je die oefening doet, hoe beter het zal gaan.
Je zal ontdekken dat je je blik en je horizon kan verruimen, zodat je niet alleen één aspect ziet maar het totale beeld, niet enkel de gevel van de achtertuin, maar ook de gevel van de voortuin.

Geniet van dit mooie lenteweer, geniet van je tuin, geniet van de bloemen én van het onkruid.

Liefs

Evelyne