Een mooi verhaal dat ik met jullie wil delen:
Jan kreeg een telefoontje van zijn moeder. Droevig vertelde ze hem dat meneer Desmet gestorven was.
Meneer Desmet was een vriend van de familie. Hij werd bestempeld als een eenzaat, was nooit gehuwd geweest en leefde in een afgelegen huis met een grote werkplaats waar hij allerlei dingen herstelde en maakte. Iedereen in de buurt kende hem en veel jongeren kwamen in zijn werkplaats om hun fietsen, skateboards… te leren herstellen.
Jan was ook een van hen en hij werd goed bevriend met meneer Desmet.
Alhoewel Jan al een hele tijd meneer Desmet niet meer gezien of gehoord had omdat hij in het buitenland woonde, besloot hij het vliegtuig te nemen om aanwezig te zijn op de begrafenis.
Na de begrafenis nam zijn moeder hem mee naar het huis van meneer Desmet. Elke stap riep herinneringen op, elke foto, elk stukje meubilair… Alles was hetzelfde gebleven.
Plots stopte Jan. ‘Wat scheelt er?” vroeg zijn moeder.
“Het kistje is weg!” zei Jan.
“Welk kistje?” vroeg zijn moeder.
“Er was een klein gouden kistje dat altijd op slot was. Het stond op zijn bureau. Ik heb hem wel duizend keer gevraagd wat erin zat. Het enige wat hij antwoordde was dat het datgene was wat hij het meest naar waarde schatte”.
Alles was hetzelfde gebleven, alleen het kistje ontbrak. Jan veronderstelde dat meneer Desmet het had weggegeven.
“Spijtig dat ik nu nooit zal te weten komen wat zo waardevol was voor hem,” zei Jan nog.
Twee weken na de begrafenis van meneer Desmet, ontving Jan een pakje.
Tot zijn grote verbazing was het een pakje van meneer Desmet. En je raadt het waarschijnlijk al, wat zat er in dat pakje? Juist: het gouden kistje!
Er zat ook een enveloppe bij.
Met bevende handen opende Jan de enveloppe en las het volgende:
“Na mijn dood moet dit gouden kistje opgestuurd worden naar Jan Smulders. Het bevat datgene wat ik het meest naar waarde schatte in mijn leven”. Er was een kleine sleutel vastgepakt op dat briefje.
Jan opende het kistje. Het kistje was leeg. Vanbinnen stond er enkel in gouden letters gegraveerd: “Jan, bedankt voor je tijd! Peter Desmet.”
Wat meneer Desmet het meest naar waarde schatte in zijn leven was de tijd die Jan met hem gespendeerd had!
Het meest waardevolle dat we bezitten is onze tijd! Eenmaal die op is, is het gedaan.
Neem even de tijd om stil te staan bij het gebruik van je tijd.
Wat doe je ermee? Aan wie of wat besteed je je tijd? Geef je genoeg tijd aan jezelf? Verspil je je waardevolle tijd aan nutteloze of negatieve dingen of mensen?
Waardeer je de tijd die anderen aan je spenderen?
Het is nooit te laat om je tijd of de tijd van anderen naar waarde te schatten!
Neem vandaag even de tijd om iemand te laten weten dat je hem/haar waardeert voor de tijd die hij/zij aan jou besteed heeft. En neem vandaag ook bewust even de tijd om iets voor jezelf te doen.
Ik bedank je alvast voor de tijd die je besteedt aan het lezen van deze Goed Nieuws brief!
Het ga je goed!
Liefs,
Evelyne
